Sven de Leijer

Toen Sven een paar jaar geleden 40 werd, vond hij dat het tijd was voor een hobby, maar bij alle pogingen bleef hij op zijn honger zitten. Lekker leren koken, padel, een goed boek … Allemaal goed en wel, maar er ontbrak iets. Waar was het applaus voor zijn geslaagde vol-au-vent? Waarom was er geen fijn publiek tijdens het lezen? Voor Sven de Leijer is publiek immers het zout op de patatten. Meer nog: het publiek, dat zijn de patatten, de rest is zout.

De zoektocht naar een hobby werd overboord gegooid en de goesting om opnieuw de theaters in te trekken nam weer toe. Tijd voor een liefdesverklaring aan zijn publiek, de enige constante in zijn leven. Van de voorbijgangers langs de vitrine van de familiale traiteurszaak - naar wie hij als peuter stond te zwaaien - via de scouts rond het kampvuur, tot de 65-plussers die hij in Hotel Romantiek entertaint.