Madou

Madou is tijdloos en redelijk cult.
Een verdwenen groep die na 40 jaar nog steeds scherp blijft.

In 1981 is er de debuutsingle Witte Nachten (zuiver Belpopgoud), gevolgd door het geweldige Niets is voor altijd en in 1982 een titelloos debuutalbum. "Wie niet geraakt wordt door de stem van Vera Coomans, is van binnen dood. Zij is de Marianne Faithfull van Vlaanderen", aldus Jan Delvaux (Belpop-encyclopedie).

Madou keert nu terug en vrijwel iedereen is er weer bij. Jan Devos met zowel heropgevist als nieuw tekstmateriaal. Wiet Van de Leest met toetsen, viool en strijkersarrangementen en Vera Coomans met een stem die doorheen de jaren alleen maar aan patina heeft gewonnen.

Maar, en niet in het minst: Madou is herrezen dankzij de volgende generatie. De motor is Thomas Devos, zoon van Jan en Vera en muzikaal bekend van Rumplestitchkin en Tommigun. Ook Wiets zoon Louis Van de Leest neemt plaats achter de keys, Mattijs Vanderleen (van o.a. Marble Sounds en Tommigun) zorgt voor de ritmesectie en sinds kort staat ook Marc De Maeseneer mee op het podium, één van 's lands beste saxofonisten.

Niet te verbazen dus dat Vera en Wiet, vier decennia na hun legendarische debuutalbum, weer helemaal de smaak te pakken hebben!